Alive

Beste lezer(s),

Daar ben ik weer, opnieuw op woensdag :)

Zoals in de vorige blog te lezen was, ben ik vorige week woensdag naar een vrouwenbijbelstudie van Alive church en wat een zegen was dat!
We spraken over het eerste hoofdstuk van Jona met elf vrouwen en konden zo een zegen voor elkaar zijn. Voor mij was dit een eerste c-day waar ik niet 'aan het werk' werd gezet, maar deel mocht zijn van de groep. Hoewel ik pastor Ruth en haar man pastor Andrew eerder had gezien, was dit mijn eerste missiontrip met hen. Zij hebben vijf kerken en vijf missions onder hun hoede en ondertussen lopen er ook vijf kinderen rond ;)
Ze zijn inmiddels 14 jaar zendingswerkers in de Filipijnen vanuit hun thuiskerk in Engeland. En het was leuk om hen op deze manier te leren kennen.

Donderdag een groep van 175 schoolkinderen aan boord om de verjaardag van de gouverneur te vieren. Super leuk om hen te kunnen zegenen met nieuwe boeken. De rest van de staff was de container aan het uitladen die (eindelijk) was aangekomen. Voor mij geen spierpijn ;) Doordat iedereen in de ochtend had gewerkt, werd onze dag extra lang door de normale bookfairshift die erachter aan kwam. Ook waren we aan het eind van de met vijf mensen om alles op te ruimen, dus een dag hard werken. Maar de energie kwam helemaal terug op het moment dat ik tijdens mijn dinerbreak een belletje kreeg van mijn zus met het nieuwtje dat kleine Wieke was geboren <3. Blij dat alles goed is gegaan, vooral na de bijbelstudie woensdag waar werd verteld dat één van de vrouwen haar zoontje was verloren. Prijs God dat het goed gaat <3

Vrijdagochtend begon de dag met een devotion van een lokale pastor die sprak over het belang van het uit het hoofd leren van de bijbel. Ook hebben we de 21 boeken van Johannes doorgenomen om de thema's van Johannes uit het hoofd te leren. Op het moment ben ik met een leesplan bezig die elke week een nieuwe bijbeltekst aandraagt om uit je hoofd te leren. Bijzonder hoe dat dan bij elkaar komt. En opnieuw een vermoeiende shift. 

Wat te merken is in het schrijven over bookfair, is dat het enorm vermoeiend was de afgelopen twee weken. Bij iedereen werd het merkbaar dat we moe waren. Ook op zaterdagmorgen werd dit extra zichtbaar tijdens teamtime. We begonnen met worship en wat groepsspellen en daarna een rondje met hoe iedereen zich voelde. Het overkoepelende woord was 'moe'. Omdat we genoeg vrijwilligers hadden dit weekend, werd er besloten een pauze in ons rooster toe te voegen, zodat we de tijd zouden hebben om uit te rusten na een week met overuren en vermoeidheid. 

Zondagmorgen naar de lokale kerk Alive gegaan waar pastor Andrew de dienst begeleidde. Het voelde als thuiskomen :) Wat een feestje werd er gebouwd met zijn allen. Heerlijk om met elkaar (in het Engels) God te prijzen en de vreugde van God te ervaren. Dat gaf naast de pauze ook extra energie en zondagavond was ik na een week van vermoeidheid wel moe, maar niet meer totaal afgedraaid toen ik naar bed ging. 

Joanne en ik waren door pastor Ruth uitgenodigd om een westers dagje te gaan shoppen, dus we werden maandag om tien uur opgehaald en na wat problemen met pinnen hebben we heerlijk aan het shoppen geweest en als drie 'witte' vrouwen lekker rondgelopen. Bijzonder om een zegen te kunnen zijn voor iemand door als westersen samen lekker te gaan shoppen. Daarnaast hebben we hele mooie gesprekken met elkaar kunnen voeren en elkaar beter leren kennen. Hoewel we hier zijn om de mensen te bemoedigen en te mobiliseren, maar in dit geval voel ik mij helemaal gesterkt door de bijbelstudie op woensdag, dienst op zondag en fellowship op maandag. God weet wat we nodig hebben en wanneer. 

Gisteren deelde Kaylie haar getuigenis tijdens de devotion aan de hand van het verhaal van Jona. Opnieuw kwam Jona voorbij varen en werd het duidelijk gemaakt dat hoewel we hem in eerste instantie wegzetten als iemand zonder compassie en God niet gehoorzaamd, maar we in ons leven allemaal wel een moment zelf Jona zijn. Kaylie vertelde hoe vermoeiend is om tegen Gods stroming in te zwemmen en dat het belangrijk is om God elke dag te vragen of je de goede keuze maakt om zo op zijn pad te blijven. 
Ook is gisteren Caroliene, Nederlandse teamleider van OM, aan boord gekomen. Super leuk om na mailcontact nu een gezicht bij de naam te hebben :)

In eerste instantie had ik de titel "Aftellen...?" gegeven, omdat ik een mail voor advies over mijn vliegticket heb gestuurd en de afgelopen week ben begonnen met aftellen. Nog 3 weken te gaan... Maar tijdens het schrijven van de blog besefte ik mij dat ik er uiteindelijk veel minder mee bezig was dan ik dacht en mij weer helemaal "Alive" voel. Dus nog drie weken genieten van alles wat ik mag gaan doen en dan weer wat knuffels uitdelen en Wieke ontmoeten <3

Vandaag is er een feestdag van La Union, dus we verwachten zondagse drukte. Wel wordt er ook harde wind en veel golven verwacht, waardoor er kans bestaat dat we mensen niet aan boord kunnen laten of zelfs moeten evacueren + wegvaren van de wal. Dus we bidden voor rustige wind (geen wind is erg warm ;) ) en weinig golven :)

Groetjes en veel zegen, 
Sarah

Gebedspunten
- de Alive ministry en het werk dat zij doen hier in de Filipijnen
- het gezin van Ruth en Andrew en de familie die zij in Engeland hebben achtergelaten
- het bookfairteam en de energie die iedereen nodig heeft om te blijven werken
- Mijn peettante die morgen opnieuw een operatie heeft

Dankpunten
- De zegen die God blijft geven
-  De ILM (International Leaders Meeting) die heeft plaatsgevonden
- Wieke, nieuw leven
- De volunteers, waardoor we de mogelijkheid hadden om wat meer rust te nemen
- "Ik heb de vreugde, liefde, vrede & blijdschap van de Here Jezus diep in mijn hart, diep in mijn hart ... ere zij Zijn naam"